Geschiedenis

Geschiedenis

Vroeger had Wageningen Universiteit (destijds Landbouw Hogeschool) 2 Gelderse merries: Palsgravin en Numaika. Deze werden gebruikt op het melkveebedrijf Duivendaal en voor bloedonderzoeken. Ze waren ‘over’ van voor de mechanisatie. De familie van een van de veeteelt studenten (nu dierwetenschappen) had een koetsenbedrijf en hij vond dat die Geldersen wel voor de wagen konden. In overleg met Professor Politiek (voormalig hoofd van de vakgroep Fokkerij) werden de paarden beleerd.

Numaika was drachtig dus werd alleen Palsgravin gebruikt door een handjevol studenten na de eerste mencursus. Het veulen van Numaika heette Bumaika. Numaika was niet echt geschikt als menpaard voor beginners en na haar volgende veulen Duivendaal is ze verkocht. Palsgravin kreeg een probleem met een van haar benen en werd ook verkocht. Op dat punt had Professor Politiek al geregeld dat 2 Friese merries van Oenkerk naar Wageningen kwamen voor ‘representatieve doeleinden’. Dit waren Martsje en Taetske.

Om de paarden fit te houden werd in 1982 ‘De Paardengroep’ opgericht. De doelstelling van deze groep was: ‘Het trainen van koetsiers en paarden.’ Een andere doel was het in contact brengen van studenten met landbouwdieren, waarvoor het paard erg geschikt was.

Al snel na de oprichting van ‘De Paardengroep’ werd het bloedonderzoek verhuisd naar Utrecht. De Friezen mochten gelukkig blijven. Hiermee werden nog steeds practica gegeven aan studenten.

In het begin bestond deze vereniging alleen uit studenten, maar door aanhoudend succes van de mencursus werd het in 1993 ook voor medewerkers van de universiteit mogelijk om deze cursus te volgen. Even later konden ook mensen van buitenaf de cursus volgen. In deze jaren zijn vele mensen betrokken geweest bij De Paardengroep. Alle leden zijn van onnoembaar belang geweest en er zijn al heel wat officiële instructeurs langsgekomen, zoals Dirk Lagemaat, Jaap Boom en Robert Schuller, die nog steeds de mencursus geeft. De Paardengroep heeft inmiddels vele mensen kennis laten maken met het mennen en het Achenbachsysteem.

Toen de paarden Martsje en Taetske aardig op leeftijd waren, werd er een regeling met Johan Schutte getroffen. Hij zou de merries laten dekken en als het veulen beleerd kon worden, gingen de merries over in zijn bezit. Dit was echter een probleem, de merries waren moeilijk drachtig te krijgen. Uiteindelijk kreeg Taetske het merrieveulen Mayken. Martsje kreeg ook een veulen, maar door een behandelingsfout van de dierenarts was het mismaakt en niet levensvatbaar. Als vervanging is het Friese veulen Lawart gekomen. Helaas heeft Mayken nooit voor de wagen gelopen. Zij gleed op eenjarige leeftijd uit en brak haar heup, waarop is besloten Mayken te laten inslapen. Martsje overleed rond kerst 1997 aan ouderdom. Taetske heeft het volgende jaar haar laatste mencursus gelopen, hierna ging zij over naar de heer Schutte. Er zijn toen haflingers bijgeleend voor de mencursus. Het jaar erna was Lawart beleerd en sinds 1999 deed hij elk jaar zijn best om de mencursisten door het examen heen te helpen. Ook toen was er maar één paard om mee te mennen en naast Lawart zijn verschillende paarden geleend. Sommige leden zullen zich Mirka de fjord nog goed kunnen herinneren.

In 2005 wilde de universiteit er een paard bij hebben en werd de Friese ruin Frank aangeschaft. Toen deze paarden in 2006 naar proefboerderij de Ossekampen verhuisden, kwam de universiteit met grote plannen. Ze wilden meer proeven met de paarden gaan doen maar hiervoor waren de Friezen niet geschikt. Lawart mocht blijven, maar Frank werd verkocht en er werden vier KWPN’ers aangeschaft: Sam, Victor, Willem en Wouter. Wouter werd een jaar later verruild voor Theodore, omdat Wouter niet geschikt was als proefpaard. Met 5 paarden ter beschikking is er ook een rijcursus volgens de principes van de Academische Rijkunst in het leven geroepen. Het onderzoek met de paarden kwam echter niet van de grond, waardoor helaas al snel drie KWPN’ers weer verkocht werden. KWPN’er Theodore en Fries Lawart bleven over. Ook dit heeft niet lang geduurd. De universiteit besloot helemaal met de paarden te stoppen. Eind 2011 is ook Theodore verkocht.

Universiteitspaard Theodore, ook wel bekend als Theo:

De Paardengroep besloot in 2012 zelfstandig door te gaan met Lawart. In 2014 bleek Lawart door luchtwegproblemen niet meer geschikt voor het mennen en is hij met actief pensioen gegaan bij een lid. Toen begon onze grote zoektocht naar een vervangend verenigingspaard.

Lawart stond met pensioen bij een lid:

Na veel zoeken zijn we onverwachts heel dicht bij huis geindigd: een jonge merrie van Jan van de Broek. Hiske Myrica, dochter van Myrica en kleindochter van de ontzettend lieve Berber. Zij bleek uitermate geschikt voor de wagen en ontwikkelde zich zeer vlot tot een fijn en betrouwbaar menpaard. In 2016 liep Hiske haar eerste mencursus bij de Paardengroep.

Eind 2016 ging het helaas wel heel slecht met Lawart zijn luchtwegen waardoor uiteindelijk besloten is om Lawart in te laten slapen.